In de eerste weken van 2015 hebben we voor ons vijfde leerarrangement een bootcamp “onderzoek doen” gekregen. Over iets meer dan een week is mijn eerste feedbackmoment.
Ik had al een onderwerp: Formatieve evaluaties inzichtelijk maken voor mentoren en ouders. Ik gebruik exit-tickets en edmodo-quizzen die mij richting geven aan het lesgeven. Ik heb al wat toonaangevende artikelen van William & Black gelezen.
Afgelopen zondagnacht heb ik mijn paper voor LA1 ingeleverd: Literatuuronderzoek.
Hebben 12 tot 16-jarige vmbo-leerlingen wel iets aan elkaars feedback?
Veel onderzoeken richten zich op de effecten van het ontvangen van feedback. David Nicol (2011) en Marjo van Zundert, Dominique Sluijsman en Jeroen Merriënboer (2010) vinden er ook gekeken moet worden naar de effecten van feedback geven.
David Nicol geeft zes redenen waarom juist het geven van feedback het leren helpt:
Op de eerste edcamp in 2013 heb ik dankzij Esther van Popta kennisgemaakt met het perspectief van peerfeedback geven als leermiddel.
In het kader van mijn praktijkonderzoek deze repost:
Esther van Popta vertelde over de voordelen van Online Peerfeedback, naar aanleiding van haar onderzoek. Naar feedback wordt al veel onderzoek gedaan, maar alleen naar de ontvanger, nog niet zo veel naar de gever. Terwijl de feedbackgever eigenlijk het meeste leert. Wanneer de gever naar een product van een ander kijkt, heeft hij zijn eigen product in zijn hoofd als referentie en ziet hij wat hij zelf nog beter zou kunnen doen.
Wat is goede feedback?
Esther van Popta noemt vier niveau’s van feedback:
► Evaluatieve oordeel;
► verbetersuggestie;
► verklaring waarom feedbacker dit vindt;
► relevant theoretisch concept.In een rubric zou je kunnen aangeven wat de criteria van de feedback moet zijn voor een VMBO-leerling.
Dit schooljaar heb ik drie peerfeedback-momenten ingebouwd tijdens de onderzoeksfase van het sectorwerkstuk voor het vmbo. Ik heb de leerling instructie gegeven over verschillende niveau’s van feedback en ze uitgedaagd elkaar feedback te geven op een zo hoog mogelijk niveau. De leerlingen geven elkaar feedback via Google Docs, hierbij kan ik leerlingen digitaal toewijzen en leesrechten en reageer rechten geven en hiermee zorgen dat alle keren verschillende mensen elkaar feedback geven.
Voor mijn praktijkonderzoek ga ik een interventie evalueren. Ik heb al een paar keer geblogd over de interventie en de context: peerfeedback bij het sectorwerkstuk. Het doel van de interventie is dat er minder variatie in de kwaliteit komt, maar niet ten koste van de gemiddelde kwaliteit, sterker nog een aanname van mij is dat die ook toe zal nemen door de interventie.
Vanwege de opzet en omstandigheden is een echte effectstudie moeilijk uit te voeren. Daarom zal er gekeken worden naar een belangrijke voorwaarde voor kwaliteit: kwaliteitsbegrip.
Kwaliteitsbegrip is het construct wat leerlingen van kwaliteit hebben, Claxton (1995) noemt dit “een neus voor kwaliteit” (p. 339).
In het schrijven van mijn onderzoeksvoorstel heb ik deze zin een aantal keer helemaal omgegooid. In de laatste leerteam-bijeenkomst van LA5 hebben ik meegedacht met Julia over haar omschrijving, onder begeleiding van Sarah. Hardop denkend vond ik dit goed te doen, maar in mijn eigen context word ik beperkt door mijn ideeën bij mijn onderzoek. Ik vind het heel moeilijk om mijn focus in deze zin vast te leggen. Blijkbaar weet ik toch niet goed wat er met focus bedoeld wordt.
Deze post is een vervolg op: Focus
Door feedback van begeleider en goede voorbeelden te zien maar vooral door er zelf veel aan te schrijven en herschrijven hebben de begrippen focus en doel veel meer betekenis voor mij gekregen. Dat betekent nog niet dat ik een probleemstelling zo uit mijn mouw schud. Ik ben nog niet tevreden over waar ik nu sta met de probleemstelling van mijn onderzoek en dan voornamelijk het doel en de focus.
Afgelopen week stond volledig in het teken van de MLI.
Maandag heel vroeg naar Eindhoven om mijn kennisdialoog op mijn school en de logistiek van stap 3 van mijn LA5 interventie voor te bereiden. ’s Avonds had ik eigenlijk geen rol op de studie… totdat ik als observator bij een oefengesprek aangaf dat ik het ook niet beter kon en voor de klas gevraagd werd.
Dinsdag vroeg naar mijn eigen school, feedbackformulieren verdelen over sectorwerkstukken, interventie begeleiden in de tweede interventiegroep (de schoolfotograaf kwam tussendoor -argh-), powerpoint voor mijn kennisdialoog op de juiste plek klaarzetten. ’s Middags kwam Mijke mijn kennisdialoog observeren. Mijke vond mijn kennisdialoog voldoende omdat ik mijn doelstelling gehaald heb, persoonlijk vind ik mijn kennisdialoog onvoldoende.
Woensdag heb ik nog een interventiegroep begeleid, dit verliep perfect, ik ben zóóó benieuwd naar de resultaten van mijn praktijkonderzoek. Met enkele collega’s gereflecteerd op mijn kennisdialoog, heel fijn om door een andere bril naar mijn kennisdialoog te kijken. Er zijn zeker goede dingen bereikt.
Donderdag vroeg naar Breda om de kennisdialoog van Mijke te observeren. Wat leuk om te observeren, de energie van de groep, het is leuk om op de achtergrond te blijven en ik kon mijn glimlach niet onderdrukken.
24 december keek ik naar de Nationale WetenschapsQuiz 2015. Wat ik het mooiste vond, was het voorstellen van de kandidaten, waarbij de wetenschappers iets over hun onderzoek mochten vertellen.
Zij vinden hun veld en onderzoek echt het einde; wanneer ze erover vertellen schitteren hun ogen.
Ik vind mijn praktijkonderzoek naar peerfeedback op vmbo ook te gek. Maar echt, ik kan er zo een uur over praten. Zeker nu ik resultaten aan het verwerken ben: echt leuk om te doen. Helaas is dit slechts een teaser voor jullie, rapportage volgt, maar ik ben benieuwd of jullie dit ook interessant vinden…
Ik ben zo benieuwd, omdat die wetenschappers hun aandoenlijke enthousiasme voor het onderwerp waarschijnlijk met een handje vol mensen delen. Er is een risico op de reactie: “Nou en?” En dat risico loop ik ook.
