Laat ik beginnen met het onderstrepen van het doel van de “Flipped Classroom”:
Het creëren van meer effectieve contacttijd per leerling.
Ik schrijf deze blog naar aanleiding van een blog van Doug Lemov over het belang van lezen en de bedreiging van de Flipped Classroom.
Ik onderschrijf het belang van lezen en ben het eens met zijn argument dat niet alles zo leuk mogelijk hoeft te zijn. Alleen vergeet Doug Lemov de keerzijde van dit verhaal. Ik geef natuurkunde en ben mentor van een 4 vmbo-TL klas. Een paar jaar geleden had ik een klas waar 14 van de 24 leerlingen dyslectisch waren. Waarom kiezen deze leerlingen natuurkunde? Volgens mij niet omdat ze minder moeten lezen, maar volgens mij omdat deze leerlingen niet bang zijn voor een uitdagend vak, waar je niet kunt leunen op reproductie. Deze leerlingen hebben juist een sterk probleem-oplossend-vermogen en zien verbanden. Ze zouden niet misstaan op havo. Maar ze hebben een handicap als het gaat om toetsen: tekst.
Dat is hetzelfde punt als wat Doug Lemov maakt: in de “echte wereld” zul je ook complexe teksten tegenkomen. Het is belangrijk dat je deze teksten leert lezen en dat je ervaring hebt met deze teksten.
Maar waarom wordt de Flipped Classroom hier bij gesleept? In 3 havo had ik een geschiedenisdocent die prachtig kon vertellen. Ik heb het hele jaar geen boek gezien. Bijna iedere docent, doceert toch? Bijna iedere docent geeft wel eens klassikaal uitleg. De kern van flipping the classroom is dat je heel de klas bereikt zonder dat dit ten koste gaat van de contacttijd. Ze krijgen de uitleg voor de les, waardoor ik in de les mijn tijd kan verdelen over alle leerlingen.
“Het Gouden Oog” is de Onderwijs Mediaprijs van de NTR, voor de beste les video.