Gepersonaliseerd leren
Gepersonaliseerd leren
Gepersonaliseerd leren
Wat heeft gepersonaliseerd leren te maken computer-ondersteunde learning analytics?
Gepersonaliseerd leren is wanneer een leraar bij een leerling zit en effectieve feedback geeft aan deze leerling.
Gepersonaliseerd leren is wanneer een leraar bij een leerling zit en de leerling begeleidt door te scaffolden.
In 3 en 4 vmbo heb ik dit jaar twee verschillende dingen uitgeprobeerd bij om de summatieve toetsen duurzamer te maken. Daarnaast heb ik dit jaar ook veel gebruik gemaakt van een (voor mij) nieuwe formatieve strategie.
Originele blog
Deze techniek heeft ervoor gezorgd dat ik minder met student respons systems (Kahoot/Socrative) ben gaan werken. Deze techniek komt uit de Toetsrevolutie (Ed van den Berg, pp. 17-34). Het draait om het stellen van de juiste vragen, waarbij je toetst of alle leerlingen het begrepen hebben, door het nieuwe concept toe te passen in een opdracht waar je in één oogopslag kunt zien of ze het begrijpen en waar de misconcepties zitten.
Deze techniek vind ik geweldig. Ik heb nog niet bij alle onderwerpen opdrachten. Het ontwerpen van de opdracht en de juiste vraag is lastig en kost tijd. Komend jaar ga ik verder met het ontwerpen van deze opdrachten. Ik zal kritisch kijken naar deze opdrachten met als doel deze allemaal openbaar te delen.
Voor dit schooljaar heb ik een onderzoek gelezen (bron kwijt…) waar studenten aan het eind van een toets bij één vraag aan mochten geven dat ze twijfelden, daarbij mochten ze de naam van een mede-student invullen waarvan ze dachten dat die het wel zou weten. Als een mede-student het dan goed had, kreeg de student alsnog de punten. Het loont dus om te weten welke mede-studenten ergens goed in zijn. De manier hoe de studenten hier achter komen, was door meer samen te studeren in groepjes. Studenten gingen hierdoor beter presteren (boven op de extra punten die ze scoren door de wildcard).
Dit heb ik in klas 4 ingeleid en een jaar lang iedere toets als laatste vraag toegevoegd. Ik heb leerlingen uitgelegd dat samen studeren hierdoor op twee manieren loont. Echter heeft dit experiment bij mijn leerlingen niet het gewenste resultaat gehad. Sommige leerlingen gingen samen studeren, dit heeft niet tot opvallende verbeteringen in resultaten geleid. Veel leerlingen weten sowieso al welke leerlingen goed zijn in mijn vak en vullen een naam van een sterke leerling in, zonder echt te weten of die leerling dat wel weet. Dit was een interessant experiment, maar heeft niet het gewenste resultaat en dit ga ik komend jaar niet meer doen.
Drie eerdere blogs over de nakijkcommissie
Hier ben ik echt enthousiast over. Waar ik na de eerste keer schreef dat het mij uiteindelijk iets meer tijd kostte dan wanneer ik het zelf na zou kijken, levert het nu heel veel tijd op. Dat heeft met twee dingen te maken. [1] Leerlingen kennen de werkvorm. Ik doe dit samen met een collega biologie en leerlingen hebben deze werkvorm dit jaar in totaal 10x gevolgd. En [2] ik heb meer structuur aangeboden voor de leerlingen in de nakijkcommissie (op deze manier).
Op dit moment twijfel ik over het aantal summatieve toetsen die komend jaar nodig heb. Ik zou liever minder toetsen, al heb je bij natuurkunde wel hele diverse thema’s. Als ik komend jaar nog voldoende summatieve toetsen heb, hou ik deze werkvorm er zeker in. Het scheelt me tijd en de leerlingen worden betrokken bij de afsluiting van een thema.
In de kerstvakantie heb ik eindelijk De Toetsrevolutie uitgelezen. Veel voorbeelden, adviezen en onderbouwing. Wat neem ik mee in mijn lessen? Een overzicht van deze week.
Het boek Cijfers geven werkt niet heeft mij drie jaar geleden doen nadenken over hoe ik les geef. Ik werk graag met exit tickets, ik geef willekeurige beurten wanneer ik de klas een vraag stel, bij sommige hoofdstukken bied ik leerlingen de optie om wat geleerd is op een andere manier aan te tonen dan met een toets, en bij grote opdrachten zet ik peerfeedback in. Ik ben ook tot het inzicht gekomen dat ik sommige dingen juist niet zo sterk aanpak, of dat het soms nog beter kan.
Sinds 2012 maak ik video’s die ik inzet voor Flipping the Classroom. Maar ik doe dit steeds minder, vaker zet ik mijn video’s remediërend in. De reden dat ik dit doe heeft te maken met formatief evalueren.
Het model van de Flipped Classroom vind ik nog steeds een goed model. Minder in de klas zenden, zodat ik meer tijd heb voor contact met leerlingen. Instructie vindt plaats middels video’s die ze vooraf kijken. Wanneer ik collega’s vertelde over Flipping the Classroom, vertelde ik altijd het hele verhaal: je verliest de interactie.
